خب دوران عاشقی به نظرم کاملا مزخرف بود...برای جامعه ای که خودش به اندازه کافی بدبین و دارای امار طلاق 30 درصدی است، فکر نمی کنم فیلمنامه ای با محوریت ازدواج مو قت به عنوان ازدواج مجدد برای مردان جالب باشه!
از اون بدتر پیوند دادن هوس و عشق و تطهیر ضمنی ازدواج موقت در شکل چندهمسری است که در بسته بندی زیبایی به نام عشق به مخاطب ارائه می شود، بدون انکه این وسط توجه جدی و کافی به مفهوم تعهد و چهارجوب های زندگی مشترک شود! در واقع بهتر بود بجای دوران عاشقی اسم فیلم دوران خیانت نام می گرفت.
مشخص نیست حمید که از نظر نویسنده و کارگردان ( رویا محقق و علیرضا ریئسیان) خطاکار است و خیانت کار نیست، با چه مرزبندی و خط کشی چنین خطاب می شود؟ آیا خیانت می تواند مفهومی ناخودآگاه باشد که شخص بدون آنکه بداند و بخواهد و عملی انجام دهد، در آن گرفتار شود و تنها خطاکرده به نظر برسد؟ اگر ماجرای بارداری زن صیغه ای و شک حمید ایجاد نمی شد، این خطا تا کجا پیش می رفت؟
متاسفانه ازدواج مجدد در غالب موقتش که به شدت ویران گر و تخریب کننده برای زنان است (در هر دو جایگاه زن اول و دوم) ،در این فیلم نه تنها از دید منفی و به تصویر کشیدن تبعات آن نشان داده نمی شود، بلکه حتی با نام گرفتن فیلم با نام "دوران عاشقی" آن را به خلسه ای عاشقانه در یک بستر درام تبدیل می کند. به گونه ای که مخاطب با حمید حتی احساس همذات پنداری کرده و دلش برایش می سوزد.
قطعا به تصویر کشیدن چنین داستان هایی در جامعه ای که آنقدر خیانت و روابط فرازناشویی در آن باب شده "متاسفانه" که هر کس در اطراف و اکنافش داستانی دیده یا چشیده یا شنیده، جز دامن زدن به آسیب های اجتماعی تاثیری نخواهد داشت.
خلاصه آنکه اگر ازدواج کرده اید مخصوصا، ندیدنش بهتر است!